vertrouwenspersoon ongewenste omgangsvormen

Maar in de praktijk kun je ongewenste omgangsvormen eigenlijk uitleggen als ‘al het gedrag van de ander dat de medewerker als onprettig ervaart’. Het maakt niet uit of een andere collega er niets verkeerds mee bedoelde, het gaat erom hoe de ontvanger het ervaren heeft. Dit maakt dat ongewenste omgangsvormen subjectief zijn. Waar de ene medewerker een grapje van de leidinggevende als positief kan ervaren, kan de ander dit zelfde grapje uitleggen als intimiderend.

Een VPO helpt een medewerker die te maken heeft met ongewenste omgangsvormen wanneer hij het om wat voor reden dan ook niet zelf kan oplossen met de medewerker of leidinggevende die het gedrag veroorzaakt. Een VPO biedt een luisterend oor aan die medewerker. De medewerker kan in vertrouwen en in een veilige omgeving zijn of haar verhaal doen. De VPO helpt de werknemer om een keuze te maken in wat hij kan doen. De regie blijft in handen van de werknemer. Daarmee bedoel ik dat de vertrouwenspersoon het tempo van de medewerker volgt en niet bepaalt wat er gaat gebeuren. Dat is echt aan de medewerker zelf. Soms kan het voor iemand ook voldoende zijn om zijn verhaal te doen.

Naast de gesprekken die een VPO voert met medewerkers, heeft de VPO een informerende, signalerende en adviserende taak. Een VPO informeert mensen in een organisatie over wat ongewenst gedrag is. De signalerende en adviserende taak richt zich tot het management.